Patroon der herbergiers

Willibrord (Northumbria, 658 – Echternacht, 7 november 739)

In Deurne en omgeving neemt de heilige Willibrord een voorname plaats in. Er zijn genoeg legendes over zijn verblijf in onze streken. Het is echter historisch niet met zekerheid aan te tonen dat hij ook daadwerkelijk in onze omgeving is geweest. Wel staat vast dat op 12 december 721 de grootgrondbezitter Herelaef te Bakel een deel van zijn bezit aan Willibrord schonk, waaronder “in Durninum één horige boer, met alles wat erbij hoort en met hun horigengoed, zowel woningen als hoeven, akkers, weiden, beemden, bossen, wateren en waterlopen, roerend en onroerend goed”. Daarom komt de naam van Willibrord in onze omgeving vaak voor.

Als gemeenschapsopbouwer, verkondiger en leraar van de blijde boodschap, als pelgrim ook, kan Willibrord ook nu nog mensen aanspreken en inspireren. Een van de weinige bewaarde teksten van Willibrord schreef hij in 728 op de rand van zijn kalender: “In Dei nomine feliciter”, “Moge het in Gods naam goed gaan”.

Willibrord wordt meestal afgebeeld als bisschop (met mijter en staf) en een kerkje op zijn hand. Hij is patroon van de Nederlandse kerkprovincie. Aardig is dat dit kerkje soms de vorm heeft van de eigen kerk. Zo draagt Willibrord in Neerkant de doopkapel van de Neerkantse kerk.

In Zeilberg staat Willibrord samen met Cornelius afgebeeld op het grote raam boven de ingang. Willibrord staat daar aan het water en hij is bezig met dopen, terwijl de heilige Geest op hem neerdaalt. Zo wordt hij als brenger van het christelijk geloof afgebeeld.

De afbeelding in de St. Willibrorduskerk Deurne is bijzonder. Aan de voet van Willibrord ligt een bierton of wijnvat. Het verhaal gaat dat hij bij een bezoek aan een klooster merkte dat de wijn bijna op was. Hij tikte met zijn staf op het vat en het wijnvat raakte weer vol en liep zelfs over.  Een ander verhaal vertelt hoe Willibrordus ergens onderweg zorgde voor een overvloed aan wijn voor bijna veertig man door de vier kleine reisflessen van zijn gezellen te zegenen. Ook mochten een twaalftal bedelaars drinken uit de wijnflessen zonder dat die leegraakten. Een variant van deze verhalen vertelt dat het over biervaten ging. Hoe het ook zij, het is duidelijk dat Willibrord niet voor niets de patroonheilige is van de caféhouders en herbergiers.

In de verhalen over Willibrord is goed de relatie met bijbelse verhalen te lezen. Als doper is de relatie met Johannes de Doper te leggen. De wijn- en bierverhalen doen denken aan het wonder van de bruiloft in Kana, waar de wijn op was, en Jezus ervoor zorgde dat water in wijn veranderde. Willibrord treedt zo in de voetsporen van Jezus.